Progenia – kiedy operacja jest konieczna?

Progenia charakteryzująca się nadmiernym wysunięciem żuchwy względem szczęki. Zaburza harmonię twarzy oraz powoduje poważne trudności w funkcjonowaniu narządu żucia i problemy ze stawem skroniowo-żuchwowym. Pacjenci z tą wadą często zmagają się z estetycznym dyskomfortem. Jednakże głównym problemami są te funkcjonalne – nieprawidłowe rozdrabnianie pokarmów, zaburzenia wymowy czy asymetryczne obciążenie stawu skroniowo-żuchwowego. Ortodoncja Poznań odgrywa kluczową rolę w leczeniu progenii, ale czy zawsze wymaga to interwencji chirurgicznej?

Przeczytaj również: Tradycyjne aparaty ortodontyczne czy aparaty przezroczyste? Co wybrać?

Czym jest progenia i jakie są jej konsekwencje?

Progenia to wada zgryzu, która wynika z nadmiernego wzrostu żuchwy lub niedorozwoju szczęki. Charakterystycznym objawem jest odwrotny nagryz przedni, czyli sytuacja, w której dolne siekacze wysuwają się przed górne. W łagodniejszych przypadkach problem ten jest wyłącznie estetyczny. Jednakże, w bardziej zaawansowanych formach może prowadzić do przewlekłych dolegliwości bólowych oraz przeciążeń układu stomatognatycznego.

Co więcej, nieleczona progenia może powodować asymetryczny rozwój twarzy, trudności w żuciu i połykaniu pokarmów, a także nadmierne ścieranie się zębów. W wielu przypadkach pacjenci skarżą się na napięcie mięśniowe w obrębie twarzy, bóle głowy oraz dyskomfort w stawie skroniowo-żuchwowym. Niestety to nie koniec problemów. Mogą się one pogłębiać i przyjmować formy trzasków w stawach, ograniczeń w ruchomości żuchwy czy nawet rozwoju zespołu bólowo-dysfunkcyjnego.

Ortodoncja jako pierwszy krok w leczeniu progenii

Podstawowym celem ortodontycznego leczenia progenii jest przywrócenie prawidłowej relacji między szczęką a żuchwą oraz poprawa funkcji narządu żucia. W przypadku dzieci i młodzieży, u których proces wzrostu nie został jeszcze zakończony, leczenie ortodontyczne Poznań może przynieść doskonałe efekty bez konieczności interwencji chirurgicznej. Stosuje się wtedy aparaty czynnościowe, które pomagają kontrolować wzrost żuchwy oraz stymulować rozwój szczęki, zapobiegając tym samym pogłębianiu się wady.

U dorosłych sytuacja jest bardziej skomplikowana. Ze względu na to, że rozwój kostny jest już zakończony, sama ortodoncja nie jest w stanie wpłynąć na pozycję kości. W lżejszych przypadkach możliwe jest skorygowanie nieprawidłowego ustawienia zębów poprzez zastosowanie aparatów stałych lub alignerów. Jednak w bardziej zaawansowanych postaciach progenii, zwłaszcza gdy towarzyszy jej znaczna dysproporcja kostna, leczenie ortodontyczne często pełni funkcję przygotowawczą do operacji ortognatycznej.

Progenia. Kiedy operacja ortognatyczna staje się koniecznością?

Decyzja o konieczności operacji ortognatycznej zależy od stopnia zaawansowania progenii oraz jej wpływu na codzienne funkcjonowanie pacjenta. W przypadkach, gdy wada jest na tyle nasilona, że sama ortodoncja nie jest w stanie przywrócić prawidłowej relacji między szczęką a żuchwą, konieczne staje się leczenie chirurgiczne. Operacja ortognatyczna polega na korekcji pozycji kości poprzez osteotomię szczęki, żuchwy lub obu struktur jednocześnie. To pozwala na uzyskanie harmonijnej relacji między nimi.

Proces ten wymaga ścisłej współpracy ortodonty i chirurga szczękowego. Przed zabiegiem pacjent musi przejść przez fazę ortodontycznej dekompensacji zgryzu, czyli przygotowania zębów do operacji poprzez odpowiednie ich ustawienie. Po zabiegu kontynuuje się leczenie ortodontyczne, aby uzyskać optymalne efekty i stabilność wyniku.

Podsumowanie

Leczenie progenii to proces, który wymaga indywidualnego podejścia i starannej diagnostyki. W wielu przypadkach ortodoncja stanowi najważniejszy element terapii. Natomiast w młodym wieku może całkowicie wyeliminować potrzebę interwencji chirurgicznej. U dorosłych sytuacja jest bardziej skomplikowana – w łagodniejszych przypadkach możliwe jest leczenie ortodontyczne, ale w cięższych postaciach progenii należy zdecydować się na operację.